Jeśli przyjrzymy się ikonkom umieszczonym na górze ekranu, część z nich wydaje nam się analogiczna do stosowanych np. w popularnych edytorach tekstowych. Na Rys.2 pokazano wszystkie dostępne ikonki. Zostały one podzielone na 3 grupy (od lewej strony):
 |
Narzędzia podstawowe dotyczące pracy na plikach u programie (kolejno od lewej strony):
| Nazwa ikony | Skrót klawiszowy | Funkcja |
|---|---|---|
| New | Ctrl+N | Tworzy nowy plik |
| Open | Ctrl+O | Otwiera istniejący plik z rozszerzeniem .psyexp |
| Save | Ctrl+S | Zapisywanie pliku. Po kliknięciu otwiera się standardowe okienko do zapisania pliku. Program sugeruje właściwe rozszerzenie. |
| Save as | Ctrl+Shift+S | Nadpisanie pliku z nową nazwą. |
| Undo | Ctrl+Z | Cofa ostatnią akcję |
| Redo | Ctrl+Shift+Z | Aktywne po uprzednim cofnięciu, wraca do stanu sprzed cofania (o jedną akcję) |
W grupie tej umieszczone zostało również narzędzie umożliwiające podgląd wyglądu tworzonych do eksperymentu slajdów. Szersze omówienie jego możliwości zostało zawarte w podrozdziale „Komponenty”.
W drugiej grupie dostępne są narzędzia modyfikujące ustawienia Psychopy. Za ich pomocą możemy ustawić parametry wykorzystywanego monitora oraz ogólne właściwości programu.
Po kliknięciu ikonki „Preferences” wyświetlane jest okno, w którym mamy pięć grup parametrów posegregowanych w oddzielnych zakładkach. Poniżej przedstawiono poszczególne zakładki.
 |
 |
 |
 |
 |
Druga ikonka dostępna w tej grupie pozwala nam na modyfikację parametrów monitora. Szczegółowy opis wszystkich opcji monitora dostępny jest w pełniej dokumentacji na stronie: http://www.psychopy.org/builder/builderMonitors.html .
 |
Narzędzia umieszczone w grupie trzeciej pozwalają na modyfikowanie parametrów eksperymentu. Ustawione wartości pozostaną niezmienne w trakcie całej procedury. W grupie tej znajdują się cztery ikonki: „Experiment settings”, „Compile script”, „Run”, „Stop”.
Ikonka „Experiment settings” pozwala nam na zmianę parametrów pogrupowanych w zakładkach: ogólne, dane oraz ekran. Zakładka ogólne daje nam do dyspozycji następujące opcje:
 |
Biblioteka Psychopy-brain zapewnia obsługę parametrów podawanych z linii poleceń. Parametry definiowane są w obszarze Experiment Info (ilustracja 10).
 |
Pole "Filed" odpowiada nazwie parametru, a pole "Default" jego wartości. Znajdujące się po prawej stronie przyciski ze znakiem plus służą do dodawania kolejnych parametrów, a przyciski ze znakiem minus do ich usuwania.
Jeżeli dany parametr ma przyjmować wartość z linii poleceń należy w polu default tego parametru użyć składni $<num>:<def_val>, gdzie:
Ilustracja 11 przedstawia przykładowy zestaw parametrów eksperymentu.
 |
W przykładzie parametr o nazwie param_1 przyjmuje z linii poleceń pierwszą, wpisaną po nazwie pliku wartość i nie posiada wartości domyślnej. Param_2 przyjmuj z linii poleceń drugą, wpisaną po nazwie pliku wartość, a w przypadku braku przyjmuje domyślną wartość 'ala'. Param_3 ma stałą wartość 'kot'.
Po wygenerowaniu kodu, zapisaniu go pod nazwą exp.py i wywołaniu skryptu poleceniem
python exp.py x y zIlustracja 12 przedstawia wywołanie skryptu.
 |
W zakładce Data w oknie Experiment Settings (Ilustracja 13) można zaznaczyć, które z opcji zapisywania danych są dla nas najdogodniejsze. Zachowywanie pliku z danymi jest zaznaczone na stałe. Podobnie zachowanie szczegółowego pliku csv, pliku z tagami w formacie xml oraz pliku z logami. Mamy tutaj dodatkowo do dyspozycji: możliwość zdefiniowania nazwy w jakim zapisywane będą kolejne eksperymenty, zapisywanie sumarycznego pliku.csv, tworzenie pliku excel z danymi, oraz ustawienie poziomu logowania.
 |
Zakładka "Screen" związana jest z ustawieniami monitora (Ilustracja 14). Psychopy oferuje nam tutaj następujące rozwiązania:
 |
Wybór odpowiedniej kombinacji powyższych opcji zależy od szczegółowej konfiguracji sprzętowej używanej w trakcie danego eksperymentu oraz sposobu synchronizacji znaczników z sygnałem EEG. Dwa najpowszechniejsze scenariusze to:
Scenariusz 1 może być używany w eksperymentach, w których nie jest nam potrzebna wysoka precyzja czasowa. Dane z eksperymentu (sygnał i znaczniki) zostaną zapisane na lokalnym komputerze. Dane są gotowe do obróbki. Scenariusz 2 pozawala natomiast na uzyskanie lepszej precyzji, wymaga jednak drugiego komputera, do którego podłączony jest wzmacniacz EEG. Dane z eksperymentu są w tym przypadku zapisane na dwóch komputerach - znaczniki zapisane są lokalnie, a sygnał EEG zapisany jest na komputerze do którego podłączony jest wzmacniacz. W takim przypadku, po zakończeniu eksperymentu, należy zgrać te dane w jedno miejsce, otworzyć sygnał i znaczniki w programie Svarog oraz zsynchronizować znaczniki z kanałem „Trigger” używając opcji programu Svarog „Synchronize tags with trigger”.
Ikonka „Compile Script” uruchamia tworzenie skryptu na podstawie informacji o przebiegu procedury, które ustawiliśmy za pomocą klikalnych narzędzi. Opcja ta jest również dostępna przy użyciu klawisza F5. Powstały skrypt możemy modyfikować i dopisywać do niego nowe komendy w języku Python. Na dole ekranu wyświetlane jest okienko wyjściowe z programu lub konsola. Na górze umieszczony został górny pasek narzędzi z potrzebnymi ikonkami.
 |
Ostatnie dwie ikonki związane są z uruchamianiem eksperymentu.
Pierwsza z nich uruchamia procedurę. Po jej wciśnięciu wyskakuje nam okienko, w którym musimy określić wartości parametrów eksperymentu, w przykładzie id badanego - numer bądź nazwę słowną - oraz numer sesji eksperymentalnej. Na podstawie tej informacji będzie możliwość zidentyfikowania pliku z zapisywanymi danymi. Po kliknięciu ok zostanie uruchomiona procedura badawcza.
 |